Kom dichter

Alle gedichten  ©Griet Decabooter

 

Niet allemaal autobiografisch

 

- De lekkerste taart

- Synesthesie

- 't Lucht op

- Lara Croft

- Ijskristallen (oud en nieuw)

- Exuberant gedrag

- senryu (monstersokken)

- Als bomen leren loslaten

- Troosten en plakken

- Freddy

- De nachtmerrie

- De puzzel

- Weet je

- De achterflap

- Oeps

- Licht

- Besparingen

- Twijfelgeval

- Echt

- Lockdown

- Valentijnvlinders

- Wij zijn zee-kliffen

- Praalziek

- De bosrank

- de bovenste plank

- fotogedicht

- Je bent geen mama

- Druppels spellen je naam

- verhuizen

- Je lieve zachte lippen lach

- Collisie

- November (oranje)

 

Voorlopig niet gepost:

- Turquoise

- Rook

- Anders knopen

- Iconoclasme

- nog wat dat op Azertyfactor staat (soms privé, soms publiek, go ahead and ask)

 

Eentje uit "Randeevoe" (niet mijn beste)

 

Synesthesie

Raakt de kleur van drie

 

Een osmose van

Getuigen en zintuigen

 

Het twisten

Of we wisten

 

Dat je je kan prikken

Aan een vierkante vorm

 

Je je wonde moet likken

En afwijkt van de norm

 

Dat rood pijnlijk voelt

En het zachte blauw het goed bedoelt

 

En dan hoor je geel schreeuwen

 

Dat het blij wil zijn

Erbij wil zijn

 

Ook wil proeven

 

Van al het gezucht

Van het romige wit in de lucht.

 

't Lucht op

De ovenkoeken waren niet luchtig op

Deze ochtend

Ze waren mislukt

Bedrukt

Plat en droog

En omdat ‘t teveel woog

Op me

Ging ik ‘m smeren't lucht ''t

Met veel boter, veel vet

Lekker smerig

Lekker pret

’t Lucht

Op

 

 

Lara Croft

 

Soms ben ik Lara Croft

Dan sla ik spinnen neer

Spring ik van kliffen in een meer

 

Flik flak dubbele schroef

Een houdgreep en gedaan met de boef

 

Met een hoge paardenstaart of vlecht

Praat ik niet maar kreun ik

Tijdens het gevecht

 

Ik zwem en houd mijn adem in

Tot ik je

 

Voor me

 

Win

 

 

Ijskristallen

Knallen

Tegen het

Glas

Dat ik hef

 

Op warme

Rijk gevulde

Zielen

Op plakkerig en klef

 

Ik smak

Een zoen

Als strik op je dak

 

Ik versier je, vier je

Schenk

Liefde

En bak

 

Bruisend

De wensen

Voor onderweg

 

En leg

Me onversneld

Op dat zacht besneeuwde veld

 

Exuberant gedrag

 

Tien koffies

Of honderd keuzes, kies

 

Twintig kinderen die gillen

En ieder zou wat anders willen

 

Een snelle ochtendrush in dertig minuten

Wat wil je eten, doe je kleren aan, schoenen aan, wat heb je nog nodig aan schoolattributen?

 

Bijna veertig jaar, drie kinderen klaar en ik bijna gaar

Hé, waar zijn mijn sleutels, zijn ze daar?

 

Vijftig vragen op een dag

En de draagkracht van slag

 

Waar is mijn slijpschijf, mijn cirkelzaag, mijn schroevendraaier, jouw vaatborsteltje om pleister weg te schrobben?

Laat je ons toe een momentje te tobben?

 

Of mag ik even

Buiten in de regen

 

Mezelf uitwringen

En ze van me afschudden, die stressdingen

 

Mag ik even heel hard schreeuwen

Zoals een peuter doet, ter imitatie van leeuwen

 

Mag ik dan voor een seconde of – durf ik het – een hele dag

Gewoon losgaan in exuberant gedrag?

 

 

Senryu (monstersokken)

 

De monstersokken

kleine antislipnoppen

tegen uitschuivers

Kastanjeknikkeren

 

Als bomen leren loslaten

Om te rusten en daarna met bloemen te praten

 

Zie dan de kleuren van hun verhaal

Een prachtig geurende taal

 

Proef hun vruchten als geschenken van het leven

Een gratis gegeven.

 

Ga als onschuldig klein kind

kastanjeknikkeren

 

In de wind.

 

Troosten en plakken

 

Tussen water zie ik wazig
De kleuren gebarsten, de wereld kwetsbaar glazig

Wat zou ik graag de bol kunnen pakken
Knuffelen, troosten en plakken
De regen laten ruiken
De liefde in duiken

Zoals die droom
Vol aardbeien
en slagroom

of alleen

van de zon

die scheen
terwijl ik weende

 

toen ze

met warmte en glans
de kleurendans dirigeerde
en alles eerde

 

dan heerst de rust
als de zon

tranen kust

 

Freddy

 

Goeiemorgen, kraaimeneer

Daar ben je weer

 

Zelfverzekerd strijk je neer

Pronkend met die ene witte veer

 

Niet te veel brokjes eten van de kat

Misschien word je ongemakkelijk, of zat

 

Kopje knik naar binnen

Lezen zonder zinnen

 

Toch niet tam, niet hem

Met zijn kraaienharem

 

Freddy danst

graag door en voor

De witte veer glanst

In zijn kraaienkoor

 

De nachtmerrie

 

Wanneer

Een losgeslagen

Merrie van de nacht

Jouw droom

Jouw rust

Jouw stilte

Onverwacht

Komt binnen gedraafd

Verslaafd

Aan angst

En onschuld

Roep je

Huil je

Schreeuw je

Tot liefde

Alle lawaai

Heeft weggejaagd

En troost

De stilte

Terug binnen draagt

 

De angst

Die mama

Met knuffels

Heeft weggenomen

Laat je terug dromen

Geborgen

Zonder zorgen

Vrij en kleurrijk

Roep je zacht

Mama,

Niet bang zijn hé

Goedenacht.

 

15 juli 2023

 

 

De puzzel

 

Eerst de randjes

En de kantjes

 

Breng dan bezoekjes

aan de hoekjes

 

Maar loop ze er niet af

De kantjes

 

Dat is laf

't Zijn vuile bestandjes

 

Dus neem een koekje 

 

en maak

 

Wees eerlijk

zonder doekjes

 

en raak

 

De wereld aan

 

Een mooie puzzel

Een beeld

 

Zonder  waan

 

2/7/2023

 

 

Weet je

 

Een leerling, en 't is geen mop

Stak steeds

Zijn vinger op

 

Als hij 't moest laten vliegen

Dan wees hij naar de lucht

Na een kleine zucht

En even op zijn stoel te wiegen

 

Knikte de juf

Ze kende het weetje

Zonder gesnuf

 

Liep hij naar de gang

en loste de drang

 

Daar liet hij het vrij

 

Zijn scheetje

 

2/7/2023

 

De achterflap

 

Ommezwaai

Om - draai

een tipje

naar een tripje

of van de sluier

Ren niet, kuier

Reis

Niet eigenwijs

naar een plaats

en weerkaats

je zijn

in de verhalenlijn

Maak

Of schaak

en verover

of geef je over

en verlies

jezelf

 

2/7/2023

Oeps

 

Verbazing

Op zijn gelaat

Betrapt

Op heterdaad

 

mama...

 

Mijn poep praat!

 

2/7/2023

 

 

Licht

 

Soms

Vallen we

 

Als bladeren

Van bomen

 

Laten we

Dan dromen

 

Dat verwondering blijft

 

Iemand onze kleuren beschrijft

 

We elkaar

Blijven oprapen

 

Zonder de ander

Aan te gapen

 

Laten we blijven hopen

 

Dat licht het donker kan stropen

 

Samen zijn we

Ver-licht

 

Samen zijn we

Ge-dicht

 

nov. 2020, GD.

 

 

Besparingen

 

Vandaag moet ik besparen

Op de letters

die gevoelens verwoorden op papier

Besparen op de verf

Die kleuren weergeeft van natuur of dier

Besparen op de noten

Die muziek maken en de mensen doen zingen, dansen van plezier

 

In de schemering van vallende sterren in de nacht

Het zeldzame plaatsje

Waar lichtpollutie dit niet verstoort en braaf zijn beurt afwacht

Herdenk ik het samenzijn in het bos

De lusten voor de zintuigen en de natuurpracht

 

Als ik het maar vastleggen kon

Verkondigen, stom…

 

Want ik moet besparen op welk gevoel ik krijg van deze impressies

Besparen op deze remedies tegen depressies

 

Soms geven sociale en natuurlijke prikkels me manische ideeën

Hoe ik kan vluchten uit de toxische hectiek en het doodschieten van reeën

 

Het bos vandaag was overvol

De zorgen, de verwachtingen, de prestatiemaatschappij maakt hen horendol

Spelende volwassenen, samen in de natuur

Het bos was vandaag beter dan een detoxkuur

 

Het genieten van Kunst-een huzarenstukje

Als de makers niet kunnen maken

Een zeldzaam gelukje

 

Griet Decabooter(n.a.v. het de besparingen in de cultuursector) 

 

Twijfelgeval

 

Het is een onbepaalde dag

Een twijfelgeval

Onwetend

Of het schijnen of regenen zal

Het is een van-slag-dag

Regenbooggewijs

Verbroken

In duizend kleurschakeringen

Beweringen

Weet de dag of het waaien mag?

Stormen liefst

Hij verliest

Zachte macht

In de kracht van de dag

De onbepaalde dag

Het twijfelgeval.

Echt

Mooi in het midden

Van het artificieel grasperk

Het afgebakend deeltje

Van de overwoekerde tuin

 

Putte zoonlief uit eigen kracht

Om een boontje

In een putje

Te deponeren

 

Ondertussen

Verschenen wolken

Voor de getekende zon

Het stofkrijt en het krijtstof

Waaiden welgezind rond

 

De snoeischaar deed zijn best

Om wilde takken in te tomen

Die hunkerend keken naar de toppen van de bomen

Ook het kruid moest uit

Maar dat lachte me uit

 

Het krijtstof, het stofkrijt, het kruid, de wilde takken

Het boontje van zoonlief

En zoonlief, mijn boontje

 

Allemaal eigenzinnig

Allemaal hun eigen weg

Niet berekend, niet recht

Krom,

Nieuwsgierig,

Echt.

 

 

 

Lockdown

 

De lucht had de kleur van vrijheid

De natuurpracht gaf blijk van grenzeloosheid

   

Twee latten in poedersuiker

 

en de wind… duwde ons

 

Het speelse plezier van een kind

 

Lachen en pauzeren

Vakantie, amuseren

Heel even

Verlost van de hectiek

Ons leven

Druk en stresserend… ziek

 

Ziek … melden we ons niet

Wat als…

iemand de zwakheid ziet.

 

We vergeten pauzeren

Proberen met koffie te trotseren

Nerveus tijdreizen

Anderen aanwijzen

 

Terugspoelen, doorspoelen

Berekende impulsiviteit

 

En plots

Bam

De teugels kwijt

 

De lucht, diepblauw

De wereld in rouw

Wat hebben we gedaan

Was het dweilen met een open kraan?

 

We waren samen maar alleen

Nu zijn we alleen maar samen

Warmte klinkt door verre ramen

De handrem staat op, een ander perspectief verscheen

 

Twee latten in poedersuiker

En de wind duwde ons…

 

Met onze neus op de feiten

Zonder wc papier valt niet te sch…

 

Sorry, nee

Even serieus nu

De wereld opent ons de ogen

We moeten ons respect verhogen

Niet enkel voor elkaar

Ook voor de natuur, onze planeet, de lucht en alle eenvoud

 

Echt waar.

 

 28/03/2020

 

Valentijnvlinders

Speels als kinders

 

liefde bezingen

harten en ringen

 

een lopend vuurtje

het virus begluurt je

 

betrapt je bent eraan

commerce

het is met je gedaan

 

een bloem

chocola

aardbeien

en cava

 

ik zie jouw

kraaienpoten

uit lachen

ontsproten

 

rimpels van verdriet

gedragen in een levenslied

 

we zorgen

en zoeken geborgen

 

onvoorwaardelijk en vertrouwd

niets nieuws maar stokoud

 

De liefde

14/02/2020

 

Wij zijn zee-kliffen

 

Ze houden

Ze houden van

Ze houden elkaar

Vast

 

Samen

Krachtig

Samen

Prachtig

 

De storm

Te groot

Kwetsbaar

Ontbloot

 

Beuken en bonken

Ontwortelde stronken

 

Gescheurde landtongen

Tot kliffen verdrongen

 

Zee-kracht

Trekt 

Uit alle macht

 

Uit elkaar gedreven

Aan het water gegeven

 

Verdriet kan zich een weg banen

een zee van tranen

 

Het blijkt

Sterker

dan de rots

die ze waren

Kliffen

die naar elkaar staren

 

Groots en machtig

Toch nietig en aandachtig

 

Soms

Vallen ze

In stukken

Van één

 

Geen enkel hart

Is van

Steen

 

Heb respect

Voor elkaar

 

Dan is er

Geen gevaar

 

Voor het verhaal dat je bent

De mens die je

niet

kent

 

Maar als het wankel wordt,

Stop

Trap er niet op

 

Trap er niet op.

 

20/02/2023

 

 

 

Praalziek 

 

Hij staat

Ostentatief

Voor een Oostends statief

 

Praalziek

Uiterst uniek 

Haar wappert

Wat een knapperd

 

Dat vindt hij zelf

Met stoef bedelf 

Ik hem niet

Niemand ziet

 

Zijn echte ik

Help,

Verstrik

Niet bij vloed,

Noch bij eb

In zijn web

 

 

Zie

Je leest

Het is

Een beest

 

Uit, af

Straf, laf

Punt

.

 

Hij vindt zich veel

Noemt zich slim

Hij kijkt scheel

Vervaagd geglim

 

Lege schelp

Hulpeloze welp

 

Arm dier

Niet rijk,

Niet echt

Land

Kom hier.

 

(december 2022, teruggevonden in mijn bestanden)

 

 

De bosrank

 

Het waait

Door de bosrank

De wind aait

Witte bloemen als dank

 

Het regent

Bloemblaadjes tussen gras

Wat betekent

Wat ik tussen lijnen las

 

Een zacht tapijt

Zomaar op de grond gevallen

Zonder spijt

Heel even te mogen knallen

 

Het vuur aan de lont

Gevaar, terstond

Maar schoonheid,

Geheid

 

In bloei of vervallen

Beter streven

Mooier leven

Samen, allen.

 

Wat een waarde

Heeft de aarde

Stille lippen, gesloten mond

Geheel gegrond

 

De levensleuze en nijverheid

Ambitieuze bescheidenheid

 

 

 

Van de bovenste plank

 

Zorgeloos

Of vluchtgedrag

 

Het maakt boos

Verwenen lach

 

Hun wereld, alleen

Geen plaats, geween

 

De kat kroelt

Wat werd bedoeld

 

Het voelt als stroop

Die valse hoop

 

Plakkerig maar smerig

Zelf, kleinzerig

 

De hemel in prijzen

Om te bewijzen

Dat wat je dacht

Beter was dan verwacht

 

En dan vallen

Van de bovenste plank

 

Op het achterwerk

God zij dank.

 

 teruggevonden. (2018?)

 

 

 

Per fiets of per trein

Een appel vol venijn

Altijd op reis

Steeds eigenwijs

In het mysterie van het bos

Een enkeling, een boom, het mos

Vluchtig

De koffers gemaakt

Uitreikend

Met het vliegtuig

De wolken geraakt

Stilstaan

alleen

Zonder terugblik

geleerd

Als een kruinige stam

Die de tijd trotseert.

Fotogedicht

 

Druppels spellen je naam

 

Tikkend tegen het raam

Spellen druppels je naam

Om drie uur drie die nacht

Luister, je lacht

De geur van ontluikende zomer sluipt de kamer binnen

Ze vertelt en schrijft in melodieuze zinnen

over huizen, kleurrijk geverfd

Knuffels in harten gekerfd

Het geven van een stukje lief

De

gestolen brief

die kwetsende woorden wist

het opklaren van de ochtendmist

Ik hoor de mooiste muziek als ik niets zeg

maar enkel mijn hoofd op je borstkas leg

 

 

 

Je bent geen mama

 

Omdat je geen dochter hebt

Gebaar

t

de Italiaanse vrouw met veel

furie

Aangewakkerd in mij, jongens

Jongens, jongens…

Drie

Marathons en een sterk verhoogde pijngrens

Verhoogde zorg en ingebouwde telelens

Onvoorwaardelijke

Liefde

Verhief me

Van het oordeel

In die vrouw

Haar hoofd

Of hart

Zit zaagmeel

Of smart

Misschien wil ik eens kijken, in haar ogen, in haar ziel

Lachen, laten voelen, dat het (me) beviel

Dat je niet te kiezen hebt tussen roze en blauw

Ook niet als je stiekem toch dat roze wou

 

Maar dat, als je echt kijkt

Je kan zien

Dat mijn zijn is verrijkt

Niet met wat ik zogezegd verdien

 

Maar met trots,

Fierheid,

Groei

En onvoorwaardelijke

Liefde

 

Voor blauw

 

mevrouw.

 

 

Verhuizen

De geur van olieverf heeft vaak mijn dromen geschilderd.

Onder het als sterrenhemel geverfde plafond stond

Een kast en een bed

Ze zijn weggezet

Uit elkaar gehaald, afgedaald

Verdwaald

In een kringloopwinkel

Waar ze een tweede leven krijgen

Omdat het huis een tweede leven krijgt

Ze bevatten verhalen en rijgen als kralen

De dromen aan elkaar

En ik vaar

Weg van het huis

 

Mijn rugzak neem ik mee

Met de geur van olieverf

De veel te late avonden voor een kind van tien

De opwinding tijdens een spel monopoly

Het kaarslicht dat ik zie

Doorschemeren op het tafelblad waar de Sint zijn snoepgoed strooide

Het knetteren van de gepofte kastanjes in het haardvuur

Het creëren, het leren, de bewondering en dankbaarheid.

’t Was niet duur

Maar mijn rugzak zit boordevol

Waarde

En niemand kan die stelen

Niemand kan dat stelen

 

Ik neem hem mee

Samen met jou

En jou

En jou

 

Het kaarslicht dat ik zie

Doorschemeren op het tafelblad van het nieuwe huis

Waarop ik mijn rugzak leeg strooide

Werpt een warme gloed

 

De geur van olieverf schildert mijn dromen

Ik stouw de kamer vol

Met jou

En jou

En jou

 

Onze dreumes vult de ruimte met

I love you!

De warmte zit in huis

Thuis

 

 

 

Je lieve zachte lippen lach

Klaarde me

Op

Een dag

 

Bewogen

Je rimpels de zee

Ik mocht mee

 

Deinen, je zeebenen lenen

Schitterend verschenen

Kleine vuurvliegjes in je ogen

 

Ze smolten de ijskoude

Boter in de pan

Getekend schilderde je dan

met wat sneeuw in april

lekker stil

Om van te houden

 

 

Sneeuw

Poedersuiker, dwarrelend

Een zacht, hoopgevend deken

Kinderen, dartelend

Een veelzeggend teken

 

Warme nabijheid

Ingezette dooi

Voor de beperkte vrijheid

Van de machtige zooi

 

De verhitte discussies

Uit koude kilte

Zacht verdriet en illusies

De harde afstand en stilte

 

Kwetsbare naïviteit

In zoete vlokken ten strijd

Tegen groot egoïsme

Gebroken idealisme

 

Tegen ijzige stilte

Die grootse bomen

Bevriezen

En zilte

Tranen beperkt te stromen

 

Zachte

Sneeuw

Gebroken

Ijs

Poedersuiker blijft niet plakken

Gehard in de levensreis

 

 

Collisie

 

Onze lippen raakten

En de collisie

 

Ontstak de lont

Het ontplofte, het rilde

Tot boven en onder

Het kussen en tussen

 

De zachte tast implodeerde

En verstrengelde

 

Onze tongen

 

We likten

Onze wonden

 

Verbonden

Stonden

 

We als twee verwarden

Week te verharden

 

Omdat we in al dat lonken

Teveel verdronken

 

Geen voorspelling

Een stroomversnelling

 

Een sprong naar de kant

Met je volle verstand

 

Terwijl ik

Nog steeds

Meespoel

Met het gevoel

 

En ik in je

 

Ver

Water

Val

 

November

Wat kan oranje hard zijn

Schreeuwerig venijn

Veel te luid in donkere dagen

Waar we liefst de stilte vragen

 

De pompoen is doorgezakt

Het lichtje afgezwakt

De grijnzende mond

Een etterende wond

 

Een druppel spat

Uit elkaar

Wat

Als ik staar

 

Naar dat blad

Dat onbepaald

Neer dwarrelt

En vertaalt

 

Wat we voelen

Deze dagen

Wat we bedoelen

Zonder vragen

 

Als

Het de aarde raakt

Het geval

Het vechten tegen de wind

Heeft gestaakt

 

Opgaat in alle kleuren

En geuren

Van de grond

 

Dan wordt zelfs oranje

Zacht

En vallen

Kracht

 

Lief troostend herfsttapijt

Je schold de hardheid kwijt

Ik hoor ze vallen tussen zacht gefluit

 

Want

Soms

Is de stilte

Luid